Interview Moutaz
Lees hier de uitgeschreven tekst van het interview met Moutaz over het werk ‘Welcome’. Klik op de foto van het werk voor een grote weergave.
Olof: We kijken naar Welcome van Hester Oerlemans en dat doe ik met Moutaz. Moutaz wat zie je in het kunstwerk?
Moutaz: Nou eh ik zie een plek, een tijdelijke plek. Is een ramp gebeurd en is er een camping die noodzakelijk is voor mensen geregeld.
Olof: Je denkt gelijk al aan een tijdelijke plek, waar ligt dat aan? Als je naar het kunstwerk kijkt, hoe komt dat?
Moutaz: Ja eigenlijk heb ik het zelf meegemaakt, tijdens mijn reis naar Nederland. Ik zat in verschillende AZC. Maar het roept vooral de eerste herinnering op en dat was in Ter Apel.
Olof: Want dit lijkt dan op bedden, of de opstelling die daar stonden?
Moutaz: Ja bedden en in een grote ruimte. Dus ja in mijn gedachte was de plek ongeveer met 400 bedden in 1 ruimte. En daar lijkt het op. Maar hier is het netter.
Olof: Want beschrijf het eens het verschil. Wat zie je hier op het kunstwerk en hoe was het in Ter Apel?
Moutaz: Op het kunstwerk lijkt het alsof het schoon is en netjes geregeld en verschillende kleuren met dekbedden. In Ter Apel was het ook netjes. Maar door de crisis kwamen elke dag duizenden vluchtelingen. Dus de capaciteit van de medewerkers was bijvoorbeeld minder dan de verwachting. Dus geen tijd om het zo netjes te maken. Dus het was lelijker in Ter Apel.
Olof: Dus dat is het eerste wat dit oproept. Wat voel je daarbij als je dit zo ziet?
Moutaz: Ja het roept niet goede herinneringen op. Nee want er was in mijn verleden iets gebeurd wat een slechte situatie was. Maar het roept ook iets optimistisch inzicht op.
Olof: Waar zit dat in?
Moutaz: Ik ben nu al vijf jaar in Nederland. Als ik nu terugkijk naar deze plek en waar ik nu sta. Dan geloof ik in doorzettingsvermogen en naar voren te kijken. Dus het geeft mij ook een stukje energie om verder te gaan. Dus ik weet niet over 5 jaar, wat ik dan zie als ik ga vergelijken.
Olof: Ja. En het kunstwerk zie je nu voor de derde of misschien wel vierde keer. Is dat gevoel ook steeds weer vergelijkbaar of toch anders?
Moutaz: Het roept een algemeen beeld op, maar elke keer herinner je je iets specifieks of iets anders. Dus meer details.
Olof: Ja ja. En vind je het moeilijk om naar te kijken?
Moutaz: Het is eigenlijk niet moeilijk. Niet zo moeilijk omdat ik wist dat het tijdelijk was. Maar hoelang die periode zou duren dat was voor mij onbekend. En ik kwam van een oorlogsgebied en ik wou zo snel mogelijk een veilige plek hebben. Dus het geeft wel een positief signaal maar ook een negatief gevoel. Want je hebt bijvoorbeeld geen privacy. Maar uiteindelijk wel een veilige plek.
Olof: Ja dus je hebt een veilige plek.
Moutaz: Ja maar het was natuurlijk niet de bedoeling. Dus ik had bijvoorbeeld een thuis, ik had alles. En nou opeens niks, maar het was beter dan de straat op. Echt een grijs gebied.
Olof: Ja dubbel, dus meerdere positieve en negatieve gevoelens door elkaar heen.
