Interview
Lees hier de uitgeschreven tekst van het interview over ‘Futura Fantastica’. Klik op de foto van het werk voor een grote weergave.
Olof: We kijken naar Futura Fantastica van Gijs Frieling en Fiona Lutjenhuis en dat doe ik samen met Peter. Peter wat zien we?
Peter: Ik zie heel veel eigenlijk.
Olof: Omschrijf het eens?
Peter: Dat vind ik een lastige. Een paar weken geleden liep ik erlangs. Er zaten toen een groep kinderen op de grond naar te kijken met een gids erbij. Ik hoorde toen één van de kinderen zeggen. Je kunt gewoon een vakantie zien in het schilderij.
Olof: Oké.
Peter: Dat vond ik zo’n mooie uitdrukking. Als ik erna kijk zie ik dat eigenlijk.
Olof: Waar zie je dat aan?
Peter: Bijna centraal zie je een groep mensen zitten. Dat lijkt op een picknick.
Olof: Ja.
Peter: Ze zitten bij een boom. Er is schaduw. De mensen zelf hebben hele heldere kleuren. Alles erom heen is gedempt. Zwoel zomers qua kleurstelling. Het doet mij denken aan hele warme zwoele zomeravond. Boven en beneden is ingekaderd in verschillende deelafbeeldingen. Met bijna primaire kleuren die erin domineren. Het nodigt mij uit om na iets anders te kijken. Wat mij heel erg opvalt. Ik weet niet of je dat zo kunt zien in dit miniformaat. Er staan wat teksten op maar niet in gewoon schrift. Er zijn delen van letters weggelaten zodat je echt moet gaan kijken. Wat staat er nu eigenlijk?
Olof: Je moet stilstaan om het te kunnen zien?
Peter: Precies. Je moet echt met aandacht kijken en tegelijkertijd moet je een aantal minder actieve hersendelen aan het werk zetten om te ontcijferen wat er staat. Misschien is dat ook wel het symbolische wat het werk is. Je moet kijken. Elke keer als je kijkt kun je weer wat anders zien.
We kijken nu naar een foto van het kunstwerk maar het is immens. Voor degene die het nog niet gezien heeft live. Het is in de doorgang. Op de eerste verdieping van het oude gedeelte naar de nieuwbouw Huis der Provincie. Het is aangebracht in Coronatijd. Ik was één van de gelukkige die regelmatig in het gebouw was. Ik heb de hele wording van het kunstwerk kunnen zien.
Olof: Als je afmetingen zou moeten schatten. Is het een meter of 6/7 bij 3,5?
Peter: Ja zoiets. Echt groot. Het benadert de nachtwacht zeg maar.
Olof: Ja klopt Gelderse nachtwacht.
Peter: Ja precies. Dit is meer de dagwacht of avondwacht. De schemerwacht ook nog eens een keer.
Olof: Iets waar je bij kunt wachten en even naar kunt kijken. Je beschrijft een beetje hoe het in elkaar zit. Kinderen die op de vloer zaten. Waar doet het schilderij je aan denken?
Peter: Mijn eerste associatie is inderdaad een reis. Het is een schilderij waarin ik op reis kan. Dat zegt iets meer over mij dan over het schilderij. Ik vind ook dat als de schilder de kwast neerlegt het niet meer van hem of haar is maar voor de kijker.
Olof: Dan wil je ook geen uitleg meer horen van de schilder?
Peter: Jawel uitleg is altijd leuk. Wat bedoel je eigenlijk en constateer je dat hij eigenlijk hetzelfde bedoelde. Wat je eruit haalde. Maar dat hoef je fantasie niet te remmen.
Olof: Kun je iets zeggen over de sfeer wat het oproept?
Peter: Zwoel, Zwoele zomeravond is een beetje de setting.
Olof: Is het iets warms? Wat doet het met jou?
Peter: Het dominante gedeelte is warm.Het middenstuk. Het wordt een beetje doorbroken door de kleuren die gebruik zijn bij de mensen die in het midden zitten. Het wordt helemaal doorbroken door de kleuren die gebruikt zijn boven en beneden.
Olof: Wat doen die kleuren dan met jou?
Peter: Je zou bijna zeggen ze leiden af.
Olof: Waarom bijna?
Peter: Afleiden is eigenlijk niet het goede woord want ze trekken de aandacht. Dus ze doen wat ze moeten doen aandacht trekken. Maar ze leiden af van het middenstuk.
Olof: Of ze leiden je door de tekening heen. Kan dat ook?
Peter: Ja dat kan ook en misschien is het niet één tekening maar een compilatie waarbij je je eigen route mag uitzoeken. Van linksboven naar rechtsonder. Van midden boven naar linksonder.
Olof: Ik hoor goede reis.
Peter: Ja het is een beetje mijmeren. Het nodigt ook wel uit. Ik weet nog toen ik voor het eerst die boom daar zag staan. Vraag me niet. Eén associatie was dat die boom me aan een palmboom deed denken maar dat is het niet. Maar het deed me aan een palmboom denken en dan ben ik zelf op reis. Dan zie ik weer wat reisbeelden.
Olof: Ga je dan met je hersenen weer ergens anders heen? Maar je hebt hem echt zien ontstaan elke dag?
Peter: Ja geschilderd zien worden. Ontstaan is natuurlijk al eerder gebeurt. Ik heb hem gemaakt zien worden. Van een heel klein hompje naar steeds meer. Dat vond ik wel heel mooi.
Olof: Als je nog een keer je gevoel kernachtig kunt omschrijven wat je hierbij krijgt.
Peter: De term die het bij mij oproept is uitnodiging. Het nodigt uit.
Olof: Mooi daar laten we het bij. Dankjewel.
Peter: Graag gedaan.
